اشتباهی که بنجامین فرانکلین تا آخر عمرش هرگز فراموش نکرد!
امروز خیلی اتفاقی در یک گروه فیسبوکی به این نوشته برخوردم. کسی که به نظر می‌آمد عکس و نام پروفایلش، هر دو، ساختگی هستند این متن را منتشر کرده بود و زیر آن نوشته بود به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد.
من نمی‌دانم چقدر سندیت دارد. اما محتوای آن برای من خیلی مهم است لذا آن را اینجا برای شما نقل می‌کنم:
بنجامین فرانکلین در ۷ سالگی عاشق یک سوت شده بود. اشتیاقش برای خرید سوت بقدری زیاد بود که یک راست به مغازه اسباب‌بازی فروشی رفت و هر چه سکه در جیب داشت، روی پیشخوان مغازه ریخت و بدون آنکه قیمت سوت را بپرسد همه سکه‌ها را به فروشنده داد !
فرانکلین ۷۰ سال بعد برای دوستش نوشت: سوت را گرفتم و به خانه رفتم و آنقدر سوت زدم که همه کلافه شدند، اما خواهر و برادرهای بزرگم متوجه شدن که برای یک سوت چه مقدار پول زیادی پرداخته‌ام، حسابی به من خندیدند. اوقاتم تلخ شده بود و از ته دل گریستم.
سالها بعد که فرانکلین سفیر آمریکا در فرانسه و شخصیت معروف و جهانی شد هنوز آنرا فراموش نکرده بود و می‌گفت: همانطور که بزرگ شدم و قدم به دنیای واقعی گذاشتم، اعمال انسانها را دیدم و متوجه شدم بسیاری از آنها بهای گزافی برای یک سوت می‌پردازند. بخش اعظم ناراحتی افراد با ارزیابی غلط آنها از ارزش واقعی چیزها فراهم آمده است.
بدبینى، ناامیدى، کم تحمل بودن، غصه خوردن، تردیدها و انتخابها، اختلافات خانوادگی، مشاجره‌ها، بحث و جدل بر سر مسائلی که حتی ارزش فکر کردن ندارند. همه سوتهایی هستند که بیشتر افراد با ندانستن بهای گزافی برایش می پردازند.
منیرو روانی‌پور
در یکی دو سال گذشته الان دفعه سوم است که به طور جدی به نام منیرو روانی‌پور برمی‌خورم. چند ویدئو از او دیده‌ام ولی هنوز هیچ کتابی از او نخوانده‌ام. باید بیشتر از او بخوانم.