نسلها میآیند و میروند. هر نسلی از خود میلیونها خط داستان و میلیونها بیست شعر به جای میگذارد. اما من برآنم که بگویم به همهی اینها نمیشود «ادبیات» گفت.
ادبیات آن قسمتی از تلاشهای ادبی ماست که مستقل از زمان و مکان، برای مدتهای طولانی به جای میماند. آن جایی که اثری آنچنان آیینهای تمام قد از انسان میشود که هر خوانندهای گمان میکند با خواندن آن اثر دارد دربارهی خودش و مسائل خودش میخواند.
همین است که میگویند ادبیات هر ملت بهترین معرفینامه فرهنگ و تاریخ ان مردم است.