حرفهای فضا پرکن، حرفهایی هستند که فقط فضای سفید کاغذ را پر میکنند. این حرفها هیچ معنایی را دربرندارند، بیشتر شبیه شعر هستند تا یک سخت مستدل که دارای مقدمه، بدنه و نتیجهگیری باشد.
صحبت منطقی و اصولی این ویژگی را دارد که بعد از خواندن آن از نقطهی A به نقطهی B میرسی. اما صحبت فضاپرکن تکرار مشتی حرف شاعرانه و پراز شعار است که تو را به هیچ جا نمیرساند.
مانند سوار چرخ و فلک شدن، هر چقدر هم که در حرکت باشی باز هم در نقطهی آغاز پیاده خواهی شد.