سه‌شنبه ۳ دی ماه ۱۳۹۸

یادداشت روزانه اسماعیل اصلانی دیرانلو

چند جمله ما مسیر درست را پیدا نمی‌کنیم چون سؤالات درستی نمی‌پرسیم. و ما سؤالات درستی نمی‌پرسیم چون فکر می‌کنیم پیشاپیش همه چیز را بلد هستیم. ما نمی‌توانیم شخصیت دوستانمان را عوض کنیم، اما می‌توانیم آن‌ها را با دوستان بهتری عوض کنیم. همه چیز در میان دوستان مسری است، اگر با چهار نفر آدم بی‌اراده همنشین شوید، پنجمی شما خواهید بود. اگر با چهار نفر آدم سخت‌کوش همراه شوید، پنجمی شما خواهید بود. «من با بقیه فرق دارم» متداول‌ترین جمله برای افرادی است که خود را به قهقرا می‌برند یا کسانی که نمی‌توانند خود از قهقرا نجات دهند.

ادامۀ مطلب

دوشنبه ۲ دی‌ماه ۱۳۹۸

یادداشت روزانه اسماعیل اصلانی دیرانلو

چند روز پیش اکانت تلگرامم را برای همیشه حذف کردم. دوتا توییتری هم که داشتم حذف کردم. الان فقط یک توییتر فارسی و یک توییتر انگلیسی دارم که از آن‌ها به طور خیلی «خلوت» برای کارهای شغلی استفاده خواهم کرد. یکی از اینستاگرام‌هایی که داشتم را پاک کردم. دیگری را هم خیلی خیلی خلوت خواهم کرد. تعداد دوستان فیسبوک را هم از ۵۰۰۰ به کمتر از ۹۰۰ رساندم. اینها تا مرز ۲۰۰ خواهند رفت. در این مدت چند واکنش به کارهای من شده است. یکی اینکه فردی در فیسبوک کاممت گذاشت که «ممنون که حذف کردید». این‌ها از آن‌هایی هستند که تا هستی یار و یاورت نیستند، وقتی مردی سر قبرت با اشک‌های خود خاک را گل می‌کنند. چندتایی از دوستان ابراز همدردی کردند که بله درک می‌کنیم و از این حرف‌ها. یکی از کامنت‌ها نوشته زیر از ژاله است: «یادته اوایل که پروفایلت عکس بچگی‌ات بود، بهت میگفتم پسرم? من

ادامۀ مطلب

ویرگول یک شبکه اجتماعی نیست!

ویرگول

ویرگول بر عکس آنچه اکثراً فکر می‌کنند، یک شبکه‌ی اجتماعی نیست. یک سرویس وبلاگ‌نویسی هم نیست. بلکه یک پلتفرم روزنامه‌نگاری است. مشابه آنچه Medium.com انجام می‌دهد. خوب که فکر می‌کنم می‌بینم اولین بار که با نام این پلتفرم آشنا شدم از طریق توییتر بود. کسی یک نوشته‌ی منتشر شده در ویرگول را توییت کرده بود و من روی آن کلیک کردم و چنان که افتد و تو بهتر از من دانی. از روزهای اول عضویم در ویرگول تا امروز، فراز و نشیب زیادی با این پلتفرم داشته‌ام: پست‌های حذف شده و گفتگوی ای‌میلی با تیم در جهت اینکه نمی‌شود نوشته بدون لینک منتشر کرد. و اینکه نمی‌شود انتظار داشت افراد تمام تولیدات محتوایی دست اول که گاهی ممکن است ترجمه یا مطالعه‌ای چند روزه یا چند هفته‌ای پشت آن است را همیشه در ویرگول نشر دهند. ابتدا این را هم بگویم که در آن زمان با اینکه سال‌های سال وبلاگ‌نویسی

ادامۀ مطلب