در این جا یک تمرین به شما معرفی می‌کنم که برگرفته از تمرینی است که شاهین کلانتری در وبلاگش معرفی کرده است.
برای خواندن متن کامل آن تمرین به لینک زیر مراجعه کنید:
همان طور که به شما گفتم این تمرین برگرفته از آن تمرین است و به نوعی در آن تغییراتی ایجاد شده است. هدف من این است که شما با انجام دادن این تمرین:
- عادت روزانۀ نوشتن در شما شکل بگیرد.
- قدر ایده‌هایی که به صورت ناگهانی به ذهنتان خطور می‌کند را بدانید.
- این را هم به تجربه دریابید که دغدغه‌های روزانه اهمیت زیادی دارند و روی آن کاغذ آوردن آن‌ها در یافتن ایده‌های خوب نوشتن به ما کمک شایانی خواهند کرد.
- اخلاق بد اهمالکاری در شما از بین برود و برای نوشتن منتظر لحظۀ ایده‌آل نباشید. چون چنین لحظه‌ای وجود ندارد.
- و نکتۀ خیلی مهم، داستان در ذهن شکل نمی‌گیرد که بعد وقت بگذاریم و آن را روی کاغذ بیاوریم. از لابه‌لای همین نوشته‌های ۵ دقیقه‌ای می‌توانیم داستان‌های زیادی را کشف کنیم.
نویسنده‌های باتجربه هدفمند نوشتن را آموخته‌اند و بنابراین می‌توانند با هدف نوشتن داستانی دربارۀ یک موضوع خاص یا با ایده‌ای که در ذهن آن‌ها شکل گرفته است، نوشتن داستان را شروع کنند. اما در ابتدای راه نوشتن، چنین چیزی مطلقاً وجود ندارد. بنابراین باید جسته و گریخته راجع به هر چیزی که در ذهنتان چرخ می‌خورد بنویسید و بنویسید تا از لابه‌لای آن نوشته‌ها داستان‌های خود را کشف کنید. حتی نویسنده‌های باتجربه که چند کتاب خیلی خوب منتشر کرده‌اند هم قدر این نوع نوشتن را می‌دانند.
به هر حال این نوع نوشتن فواید زیادی دارد. حتی اگر نمی‌خواهید داستان‌نویس شوید، باز هم توصیه می‌کنم برای ارتقاء سطح تمرکز، عملکرد، بالا بردن مهارت فن بیان و قدرت تفکر و … این تمرین را انجام دهید.
تمرین ۵ دقیقه‌ای چگونه انجام می‌شود؟
در طی روز حداقل سه بازۀ زمانی ۵ دقیقه‌ای در نظر بگیرید و به هر طریقی که دوست دارید (قلم و کاغذ، تایپ کردن در گوشی یا لپ‌تاپ یا …) در آن بازۀ زمانی راجع به هر چیزی که آن لحظه در ذهن شماست بنویسید.
به این فکر نکنید که چه می‌نویسید و نوشتۀ شما از چه منطقی پیروی می‌کند. آیا جملات زیبا هستند یا خیر، آیا نکات ویرایشی را رعایت می‌کنید یا نه و … فقط بنویسید.
از نوشتن خجالت نکشید، خود را سانسور نکنید و این زمان ۵ دقیقه‌ای را بدون توقف بنویسید. قرار نیست این نوشته‌ها برای کسی خوانده شود! بنابراین فقط بنویسید.
برای اینکه اهمالکاری نکنید من این پیشنهاد را می‌دهم که سه زمان یا چهار زمان خاص مانند بعد از بیدار شدن از خواب، بعد از ناهار، قبل از خواب و چیزهایی مانند این را برای نوشتن در نظر بگیرید و در آن زمان بی‌هیچ بهانه‌ای بنویسید.
مهم نیست کجا هستید، مهم نیست در چه حالی هستید و مهم نیست که چه حسی دارید، فقط بنویسید.
یک روز در هفته، مثلاً جمعه، را در نظر بگیرید و تمام نوشته‌های ۵ دقیقه‌ای آن هفته را یک بار با دقت بخوانید. سپس به این فکر کنید که آیا هر نوشته را می‌توانید کمی بهتر کنید؟ از آن‌ها داستان‌های کوچک یا یادداشت‌های خواندنی استخراج کنید؟ آیا می‌توانید چندتای آن را کنار هم بگذارید و یک داستان کوتاه بنویسید؟
در نهایت هر یادداشتی که ویرایش می‌شود را منتشر کنید. شما مجازید در روز جمعه هر چقدر دوست دارید در نوشته دست ببرید ولی سعی کنید اصل نوشته را برای خود نگه‌دارید. اگر عجول نباشید به زودی خواهید فهمید که این کار چقدر مفید است!
یکی از بهترین جاها برای منتشر کردن یادداشت‌های روزانه ویرگول است. این را هم مدنظر داشته باشید که وقتی هر یادداشت را منتشر می‌کنید برایش نام مستقلی انتخاب کنید. لازم نیست لو بدهید که جریان چیست!
در همین زمینه
- نویسندگی خلاق: اعتراف گرفتن از یک قاتل
- قفل ذهنی در نوشتن: اولین کلمه روی کاغذ
- خلاقیت در نوشتن با یک جا نشستن به دست نمی‌آید
- ساکت باش، بخوان، بنویس و منتشر کن!
اگر دوست دارید همیشه اولین نفری باشید که از به روزرسانی‌های سایت مطلع می‌شوید، لطفاً ای‌میل خود را در قسمت زیر وارد کنید.
Photo by unsplash