معرفی هفته سوم آذر – 16 تا 22 آذر 98

اسماعیل اصلانی دیرانلو

معرفی وبلاگ هفته:

در این هفته با دو وبلاگ آشنا شدم که در عین اینکه وبلاگ‌های پرباری هستند، خیلی ساده طراحی شده‌اند. چیزی که من بارها تأکید کرده‌ام این است که ظاهر پیچیده و پر رنگ و لعاب وبلاگ هیچ کمکی به موفقیت آن نمی‌کند.

ساده‌ترین قالب که مطالب را به آسان‌ترین شکل ممکن به مخاطب بشناساند بهترین قالب ممکن است. مهم‌ترین فاکتوری که به موفقیت یک وبلاگ کمک می‌کند محتوای پربار آن است.

اما این دو وبلاگ:

  1. وبلاگ علی کریمی
  2. می‌دونم که می‌شه (محمدرضا زمانی)

معرفی پادکست هفته

این روزها باب پادکست و پادکست‌بازی حسابی داغ است. از این جهت خوشحالم که هر چند با تأخیری چند ساله، ولی بالاخره این نوع از تولید محتوا هم در ایران باب شد.

اگر وبلاگ‌ها را روزنامه‌های یک نفره بدانیم، پادکست‌ها هم رادیوهای یک نفره هستند. بنابراین همانقدر که تولید محتوای متنی می‌تواند مهم و تأثیرگذار باشد، تولید محتوای صوتی هم می‌تواند در بین مخاطبانش به سرعت نفوذ کند.

اگرچه من معتقدم پادکست، نوشته، فیلم، عکس (تصویر، نمودار، اینفوگرافیک و …) و فیلم همگی در کنار هم می‌توانند یک «محتوا» کامل را خلق کنند، ولی صرف تولید پادکست هم خود قدم بزرگی است.

پادکستی که این هفته با آن آشنا شدم: رادیو مرز

از رادیو مرز یک قسمت ویژه‌اش را به شما توصیه می‌کنم: ارمنی‌ها. من راجع به ارمنی‌ها زیاد فکر می‌کنم. از این جهت که در گوشه و کنار مدام نام آن‌ها را به عنوان افراد موفق می‌شنویم. ارمنی‌ها جزو آن دسته از اقوام ایرانی هستند که فکر می‌کنم باید بیشتر از این‌ها سپاسگزار آن‌ها باشیم. ویژگی‌های مثبت زیادی دارند و همیشه نام آن‌ها عجین با موفقیت است.

کتاب هفته

در این هفته با کتاب خورده عادت‌ها آشنا شدم. این کتاب اثر جیمز کلیر است که در ایران با ترجمه‌های مختلفی ارائه شده است. چون هنوز هیچ کدام از این ترجمه‌ها را ندیده‌ام دقیقاً نمی‌دانم که کدام بهتر است.

اما می‌دانم که نسخه‌ای که توسط نشر نوین ارائه شده است با همان نام اصلی «عادات اتمی» و با اجازه رسمی از نویسنده منتشر شده است.

مقاله هفته

برای این هفته مقاله‌ای را معرفی می‌کنم که هم مخاطب خاص دارد و هم مخاطب عام. مقاله‌ای از علی بندی به نامِ «پادکست را کجا منتشر کنیم؟». این مقاله هم برای تولیدکنندگان پادکست و هم برای شنوندگان پادکست جالب توجه خواهد بود. من قسمت ابتدای این مقاله را به طور ویژه می‌پسندم:

من یک سال در نوشتن این پست تعلل کردم و طبق معمول این تعلل نه باعث شد اطلاعات بیشتری جمع کنم نه کیفیت نوشته را بهتر کرد. تنها کاری که کرد این بود که مجبور شدم همین حرفها را جدا جدا برای چند نفر تکرار کنم و آخرش هم مطمئن نباشم همه چیزهایی را که می‌خواستم گفته‌ام. برای همین تصمیم گرفتم همین‌هایی را که الان در ذهن دارم بنویسم و هر وقت بیشتر یاد گرفتم تکمیلش کنم.

این جملات خلاصه زندگی تمام آدم‌های ایده‌آلیست است. باید دست به عمل شد و نوشت. باید دست به عمل شد و کاری کرد. هر کاری که مد نظر داری را همین الان شروع کن و انجام بده.

قبلاً در همین وبلاگ، من راجع به نوشتن و همچنین در مورد به تعویق انداختن کارها مقالاتی نوشته‌ام. دو نمونه از آن را به شما توصیه می‌کنم:

در هفته‌های بعد سعی می‌کنم چیزهای بیشتری را به شما معرفی کنم.

شاد و سربلند باشید.

و حرف آخر اینکه

اگر دوست دارید همیشه اولین نفری باشید که از به روزرسانی‌های سایت مطلع می‌شوید، لطفاً ای‌میل خود را در قسمت زیر وارد کنید.

خوشحال می‌شوم اگر نظرات خود را با من در میان بگذارید. می‌توانید از طریق فرم تماس این کار را انجام بدید. یا زیر همین پست کامنت بگذارید.

چنانچه مطالب این سایت را مفید می‌دانید، از طریق باکس زیر این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. از شما خیلی ممنونم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *