اسماعیل اصلانی دیرانلو

پرویز شهریاری، ریاضیدان، مترجم و روزنامه‌نگار معاصر در ۲ آذر ماه ۱۳۰۵ در محله دولتخانه کرمان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مدارس «کاویانی» و «ایرانشهر» زادگاهش گذراند. زندگی‌نامه پرویز شهریاری را می‌توانید از این لینک دانلود نمایید. در ۱۳۲۱هـ .ش وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد و در خرداد ۱۳۲۳ هـ . ش فارغ‌التحصیل گردید. سپس برای ادامه تحصیل به تهران آمد، مدتی به کلاس مقدماتی دانشکده ادبیات رفت و دیپلم گرفت. در ۱۳۲۴هـ .ش به دانشکده علوم رفت و در رشته ریاضی تحصیلات خود را دنبال کرد و در ۱۳۳۲ هـ .ش از دانشکده علوم دانشگاه تهران و دانش‌سرای عالی در رشته ریاضی درجه لیسانس گرفت. پرویز شهریاری در دوران پر التهاب سیاسی دهه ۲۰ به مبارزه سیاسی روی آورد. از ۱۳۲۵تا ۱۳۲۷هـ .ش عضو هیأت تحریریه روزنامه «قیام ایران» بود. مدتی ماهنامه «اندیشه ما» را انتشار داد. در فروردین ۱۳۲۸ هـ . ش دستگیر شد و به زندان

یادداشت ماه آذر ۱۳۹۸ در روزهای گذشته راجع به شبکه‌های اجتماعی و تاثیراتی که روی زندگی ما دارند چندبار صحبت کردم. یکی از مواردی که در شبکه‌های اجتماعی بسیار دیده می‌شود، عمق کم روابط آدم‌ها است. همچنین دورویی و دوگانگی آن‌ها. گاهی گفته می‌شود که از شبکه‌های اجتماعی نباید چنین انتظاری داشت. اما نوع مطالبی که در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارید را بررسی کنید. با دقت! به مطالبی که دیگران هم به اشتراک می‌گذارند دقت کنید. این مطالب خطاب به یک دوست نیست؟ آیا این مطالب به دلیلی جز این در فضای اجتماعی به اشتراک گذاشته است که باید یک دوست خال و احوال شما را بداند و با شما در آن حس شریک شود؟ بعضی هم معتقدند که از شبکه‌های اجتماعی باید برای پیش‌برد اهداف اقتصادی استفاده کرد. این هم یک حرف کلیشه‌ای است. لااقل مایی که کارمان همین است می‌دانیم که شبکه‌های اجتماعی آنچنان هم به این

با آقای ارغیانی راجع به محمد صحبت کردم. خیلی استقبال کرد. قرار شد او را با معاون فرهنگی استان آشنا کند و او کارش را در بجنورد شروع کند. یک میلیون تومان هم دریافت کردم تا برای انجمن کتاب بخرم. محمد هم دوتا داستان به من داد که برای دو هفته دیگر انجمن استفاده خواهم کرد. چند وقت پیش بعد از مدت‌ها معین اسکندری را دیدم. گفت که می‌خواهد از کارش استعفا بدهد و کار روی سایتش را به طور متمرکز پیش ببرد. امروز، طبق قرار معهود، دیداری طولانی با هم داشتیم رو راجع به چیزهای زیادی صحبت کردیم. فردا انجمن داستان داریم و داستان «من از چهارده سالگی می‌ترسم» حسن محمودی را بررسی می‌کنیم.

چی می‌خونم؟ کتاب‌های زیر برای مطالعه در این هفته روی میز من است: کارنامه سپنج – محمود دولت‌آبادی بازاریابی عصبی – ژان بقوسیان مدرس مرجع – ژان بقوسیان قلاب – نیر ایال – ترجمه سعید قدوسی‌نژاد چی می‌نویسم؟ ویرایش اول کتاب راهنمای جامع انگلیسی آماده سازی کتاب مکالمه فرانسه برای عرضه در این هفته ویرایش دوم و اساسی کتاب گرامر انگلیسی به زبان ساده

متاسفانه برای این هفته هم هیچ چیزی برای معرفی ندارم. این مسأله فقط از تنبلی خودم ناشی می‌شود. از تنبلی مهم‌تر اینکه وقتی کارهای متفرقه خارج از پروژه قبول می‌کنم تمام برنامه روزانه‌ام را به هم می‌ریزد. من هزار بار پشت دستم را داغ کرده‌ام که دیگر چنین کاری قبول نکنم. این باید آخرین باری باشد که پروژه درازمدتم را فدای چنین چیزهای کوتاه مدتی می‌کنم. جمعه پیش رو چیزهای زیادی برای معرفی دارم.

قیمت‌گذاری محصولات و خدمات آموزشی سیاست‌گذاری خاص خودش را دارد. این نوع ارزش‌گذاری با ارزش‌گذاری کالای فیزیکی یا خدمات غیرآموزشی متفاوت است. من از سال ۸۳ ریاضیات درس داده‌ام. در طی این سال‌ها تجربیاتی در مورد قیمت‌گذاری محصولات و خدمات آموزشی کسب کرده‌ام که در اینجا آن‌ها را با شما به اشتراک می‌گذارم. در خصوص واژه‌ی «قیمت‌گذاری» هم باید بگویم که منظور من از این واژه هم ارزش‌گذاری ریالی و هم ارزش‌گذاری غیرریالی را شامل می‎‌شود.   انواع استراتژی قیمت‌گذاری خدمات و کالاها استراتژی‌های متفاوتی را برای قیمت‌گذاری محصولات و خدمات مختلف برشمرده‌اند. از آن میان می‌توان به این موارد اشاره کرد: قیمت‌گذاری بر مبنای هزینه‌ی صرف شده و سود. قیمت‌گذاری بر مبنای ارزشی که آن کالا و خدمات برای مصرف کننده دارد. خواه این ارزش واقعی باشد یا ذهنی! قیمت‌گذاری بالا در ابتدای ورود یک محصول به بازار و پایین آوردن آن به مرور زمان. قیمت‌گذاری رقابتی. در این

انجمن ادبیات داستانی ایده امروز داستان «از چهارده سالگی می‌ترسم» حسن محمودی را بررسی کردیم. نظرات دوستان خیلی جالب بود. سعی می‌کنم در همین هفته نقد و بررسی این داستان را در وبلاگ خودم منتشر کنم. نادر ابراهیمی یکی از روزهایی که به کتابخانه‌ی عمومی شهرمان رفته بودم تا کتابی چند را به امانت بیاورم، خیلی اتفاقی با کتابی به نام «مجموعه‌ی اول داستان‌های کوتاه» اثر نادر ابراهیمی آشنا شدم. ابتدا مقدمه و سپس چند داستان از آن را خواندم. خیلی خوشایند و خواندنی بود. بعد سراغ «مجموعه‌ی دوم داستان‌های کوتاه» و «مجموعه‌ی سوم داستان‌های کوتاه» رفتم. مجموعه‌ی دوم این کتاب نسبت به اولی سنگین‌تر بود و من تصمیم گرفتم آن را پس بدهم. بعد از مدتی دوباره آن را امانت گرفتم و خواندم. مجموعه سوم را هم همچنین. سراغ دیگر کتاب‌های نادر ابراهیمی را گرفتم. یادم می‌آید چند چیز در آثار او بود که برای من جالب بود. قلم

ایمیل مارکتینگ نامی آشنا برای همه ماست. اما در عین حال اینکه واقعا چه هست و به شکلی انجام می‌شود را به درستی آگاهی نداریم. تصور همه ما از ایمیل مارکتینگ این است که باید حجم زیادی ایمیل را به طور روزانه برای یک تعداد مخاطب ارسال کنیم. حتی بدتر از آن اینکه تعدادی ایمیل را از جایی پیدا کرده و بدون اینکه آن افراد تمایلی از خود نشان داده باشند، برایشان ایمیل ارسال کنیم. این نوع کار کردن هیچ ربطی به ایمیل مارکتینگ ندارد. در این نوشته می‌خواهم خیلی خلاصه به ایمیل مارکتینگ به عنوان یک ابزار تبلیغاتی بپردازم. همچنین آن را با بعضی ابزارهای متداول تبلیغات مقایسه خواهم کرد. هر ارسال ایمیلی ایمیل مارکتینگ نیست. ایمیل مارکتینگ بدون ۴ گام زیر هیچ معنایی ندارد. یک استراتژی خوب برای ایمیل مارکتینگ شامل قدم‌های اساسی زیر است: ایمیل‌ها را خود مخاطبان سایت به ما داده باشند. پروسه جمع‌آوری ایمیل باید

وابستگی من به شبکه‌های اجتماعی خصوصاً فیسبوک و اینستاگرام خیلی کم شده است. آمادگی دارم که همین‌ها را هم به سرنوشت تلگرام دچار کنم. البته چیزی در من هست که احساس می‌کنم باید یک یادداشت خداحافظی طولانی که حاوی حرف‌های نگفته زیادی هست رو ابتدا منتشر کنم و بعد خداحافظ همگی.

۱ عاشق نمی‌تواند تماشاچی باشد. اگر عاشق هستی باید به روی صحنه بیایی و از اینکه نور صحنه چشمت را می آزارد و یا آنهایی که در تاریکی تو را به تماشا نشسته‌اند قضاوتت کنند، نهراسی. ۲ زندگی، قبل از هرچیز زندگی‌ست. گل می‌خواهد، موسیقی می‌خواهد، زیبایی می‌خواهد. زندگی حتی اگر یکسره جنگیدن هم باشد، خستگی در کردن می‌خواهد. عطر شمعدانی‌ها را بوییدن می‌خواهد. خشونت هست، قبول؛ اما خشونت اصل که نیست، زایده است، انگل است، مرض است. ما باید به اصلمان برگردیم. زخم را که مظهر خشونت است با زخم نمی‌بندند. با نوار نرم و پنبهٔ پاک می‌بندند، با محبت، با عشق. آتش بدون دود | نادر ابراهیمی