افراد زیادی اقدام به راه‌اندازی وبلاگ می‌کنند و در ابتدای کار ممکن است تلاش زیادی هم از خود نشان دهند، ولی مطمئنم که شما هم دیده‌اید که عده‌ی خیلی زیادی از این افراد بعد از مدت خیلی کوتاهی کار را رها می‌کنند.
این کار دلایل زیادی دارد که می‌تواند موضوع یک نوشته مفصل و تکنیکی باشد.
در این نوشته می‌خواهم راجع به چیزی صحبت کنم که اساساً باید قبل از بحث‌ها به آن فکر کرد.
چه زمانی وبلاگ‌نویسی به موفقیت ختم می‌شود؟
بحث خود را با این سؤال شروع می‌کنم: فرض کنید که هیچ اینترنتی در دنیا وجود ندارد. بنابراین چیزی به نام وبلاگ یا یوتیوب یا شبکه‌ی اجتماعی و غیره و ذالک وجود ندارد. با این فرض به من بگویید که تخصص خاص شما چیست که می‌خواهید در آن موفق بشوید؟
جواب این سؤال خیلی مهم‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. چون جوابی که به این سؤال می‌دهید نشان می‌دهد که آیا می‌توانید در وبلاگ‌نویسی موفق باشید یا نه!
اگر جواب شما به این سؤال این است که:
بله من متخصص آموزش زبان‌های خارجی هستم و در این زمینه چند سالی کار کرده‌ام. حالا می‌خواهم موفقیت بیشتری در این زمینه به دست آورم. تصمیم دارم آموزشگاه خودم را دایر کنم و دیگر برای دیگران تدریس نکنم
یا ممکن است بگویید که:
من چندین سال برای دیگران آشپزی کرده‌ام حالا می‌خواهم رستوران خودم را داشته باشم.
در واقع این پاسخ‌ها دو چیز را روشن می‌کند:
- شما دارای یک تخصص مشخص هستید که در آن زمینه تجربه هم دارید.
- شما دارای یک هویت شغلی و اجتماعی هستید که می‌توانید به آن تکیه کنید.
اگر کسی این دو شرط را داشته باشد، برای وی وبلاگ‌نویسی فقط یک ابزار است که دامنه‌ی اطلاع رسانی به مخاطبان خود را گسترش دهد.
نکته از همین جا شروع می‌شود که افرادی هستند که در دنیای بیرون از اینترنت دقیقاً یک «هیچ» به تمام معنا هستند ولی فکر می‌کند با شروع فعالیت در اینترنت، در هر بستری، می‌توانند یک زندگی جدید کسب کنند و در هر زمینه‌ای که فکر می‌کنند برای کسب درآمد و جذب مخاطب عالی است فعالیت کنند حتی اگر در آن زمینه هیچ تخصص و تجربه‌ای ندارند.
همچنین این عده فکر می‌کنند که می‌توانند یک هویت جدید برای خود بسازند و پشت یک صفحه اینترنتی قایم شوند.
اما باید بگویم اصلاً اینطور نیست.
اینترنت صحنه رقابت میلیاردها آدم بر سر کسب موقعیت‌های بهتر شغلی و اجتماعی است.
در اینصورت متوسط بودن هیچ جایی ندارد.
حتی تخصص خشک و خالی هم راه به جایی نمی‌برد. باید تجربه هم داشته باشید.
علاوه بر تجربه، تخصص و هویت شغلی و اجتماعی، باید وبلاگ‌نویسی هم کرده باشید. یا لااقل با چیزهایی زیادی آشنایی داشته باشید.
اکثر افراد فکر می‌کنند که دوره وب گذشته است و همه فعالیت خود را محدود به شبکه‌های اجتماعی می‌کنند. در این زمینه الان نمی‌خواهم بحثی داشته باشم.
هر پلتفرمی که انتخاب می‌کنید مهم نیست. می‌خواهد اینستاگرام باشد، فیسبوک باشد، یوتیوب باشد یا یک وبلاگ. در هر صورت باید بدانید که برای مدت زمانی بین یک سال و نیم تا ۲ سال کاری جز تولید محتوای منظم روزانه ندارید.
بله روزانه! فرض کنید برای مدت ۶ ماه روزی یک مطلب هر چند مختصر تهیه کرده و منتشر کنید. در این صورت باید چیزی حدود ۱۸۰ مطلب داشته باشید.
به نظر شما اگر فردی صاحب تجربه و دانش نباشید و در آن زمینه حرفی برای گفتن نداشته باشید، چگونه می‌توانید ۱۸۰ مطلب را تهیه و منتشر کنید؟
- فردی را استخدام می‌کنید؟
- محتوای دیگران را باز تولید می‌کنید؟
- یا شاید هم بعد از مدتی شروع کنید به آسمان و ریسمان بافتن!
و اینجاست که رها می‌کنید.
در همین زمینه
اگر دوست دارید همیشه اولین نفری باشید که از به روزرسانی‌های سایت مطلع می‌شوید، لطفاً ای‌میل خود را در قسمت زیر وارد کنید.
Photo by Glenn Carstens-Peters on Unsplash
Photo by Hello I’m Nik on Unsplash